Οι Europe ιδρύθηκαν στις αρχές του 1978 στην Καλαμάτα από τον Δημήτρη Κοκκώνη και τον Γιώργο Τεντζογλίδη. Στην περιοχή Λεΐκων Αβραμιού προ του 1970, ο Δημήτρης Κοκκώνης θα γειτονέψει με τον κατά 2 χρόνια μεγαλύτερό του Γιώργο Τεντζογλίδη, ο οποίος είχε διάφορα μουσικά όργανα, στερεοφωνικό ηχοσύστημα και μεγάλη δισκοθήκη, όντας ο πρώτος στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας με τέτοιας ποιότητας εξοπλισμό. Συμπληρωματικά και ως επιρροή, ο Γιώργος Τεντζογλίδης ήταν ο πρώτος μακρυμάλλης στην πόλη της Καλαμάτας και είχε ως κοινό σημείο αναφοράς με τον γείτονά του Δημήτρη Κοκκώνη, την αγάπη τους για την ροκ μουσική. Παράλληλα, ο Γιώργος Τεντζογλίδης θα ασχοληθεί με την εμπορία, ανοίγοντας το 1978 στην οδό Κολοκοτρώνη την δικιά του επιχείρηση, με μοντέρνα ρούχα. Από την άλλη, ο γείτονάς του Δημήτρης Κοκκώνης τελειώνοντας την Γ΄Γυμνασίου Υπαπαντής , ταξίδεψε στο Μόντρεαλ (Καναδάς) όπου βρίσκονταν τα αδέρφια του και οι περισσότεροι συγγενείς του.
Το πρωί δουλεύει σε εργοστάσιο και το απόγευμα μαθαίνει ντραμς, κιθάρα και σολφέζ στο Ιταλικό Ωδείο, ενώ με την έναρξη λειτουργίας του National Hellenic Conservatoir of Music (Montreal, CA), συνεχίζει εκεί τα μαθήματά του για 5 επιπλέον χρόνια. Σύντομα εξελίχθηκε στον ντράμερ του της 20μελους ορχήστρας του Ωδείου, δίνοντας με αυτήν πολλές συναυλίες -μεταξύ άλλων και στο Ολυμπιακό Χωριό όπου διέμεναν οι αποστολές των αθλητών από όλα τα κράτη. Παράλληλα αφιέρωσε και 2 χρόνια σπουδών για εκμάθηση κρουστών στο Concordia University του Μόντρεαλ, ενώ τα βράδια δούλευε ως ντράμερ σε μαγαζιά με ορχήστρα, ως επί το πλείστον με την ορχήστρα του μεγάλου μαέστρου Νίκου Τσολάκη. Συνολικά κατά την παραμονή του στον Καναδά εργάστηκε σε 8 μαγαζιά στο Μόντρεαλ. Το 1976, ευρισκόμενος για διάστημα 5 μηνών στο Kafe Antre (Μόντρεαλ), μετείχε ως ντράμερ του γνωστού ελληνικού συγκροτήματος Ariones, ενώ την ίδια χρονιά θα ιδρύσει την ορχήστρα Απόλλων από κοινού με τον Παναγιώτη Μίχο. Την περίοδο 1976-1977 εργάστηκε για διάστημα 6 μηνών ως ντράμερ στο κέντρο "Υπάρχω" στην Saint Denis & Rachel με τον γνωστό τραγουδιστή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Δημήτρη Μπαξεβανάκη, καταγόμενου επίσης από την Καλαμάτα. Το 1978 επιστρέφει στην Ελλάδα με την ορχήστρα του Νίκου Τσολάκη, ώστε να εργαστούν σε υπερωκεάνια πλοία και τελικά η σεζόν θα τους βρει στο κέντρο Αρόζα του Γ.Καπερνάρου στον Αλμυρό, μαζί με τον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Γιώργο Ζαμπέτα, τον γιό του και τις αδερφές Κυπραίου.
Με την επιστροφή του στην Καλαμάτα το 1978, επανενώνεται με τον Γιώργο Τεντζογλίδη και ξεκινάνε πρόβες στην γειτονιά τους, σε δωμάτιο που παραχώρησε ο Γιώργος ώστε να υλοποιηθεί η δημιουργία ενός συγκροτήματος ροκ μουσικής. Αρχικά το συγκρότημα πλαισιώνουν περιστασιακά μουσικοί της περιοχής με συχνές εναλλαγές μελών ενώ με πρωτοβουλία του Γιώργου Τεντζογλίδη, θα μετακληθούν από την Αθήνα 2 φίλοι του, με την προσθήκη των οποίων το σχήμα έλαβε την τελική του μορφή. Τα 2 νέα μέλη ήταν ο Αντώνης Αγγελίνας ( μπάσο κιθάρα) και ο Νίκος Πιπερής ( κιθάρα, τραγούδι). Ονομάστηκαν Europe 1978 καθότι οι συνονόματοι διάσημοι Europe (SWE) ιδρύθηκαν 1 χρόνο αργότερα (1979) και αποφασίζουν να δώσουν στην γενέτειρά τους την πρώτη τους συναυλία. Πριν την συναυλία ταξίδεψε ο Δημήτρης Κοκκώνης στο Μόντρεαλ ώστε να αγοράσει το καλύτερο μοντέλο της κιθάρας Gibson Les Paul, με λαμπάτο ενισχυτή Fender Twin Reverb 100 Watt RMS, με 3 επαγγελματικούς παραμορφωτές, fuzz, distortion, wah, κ.λ.π., ώστε ο Γιώργος Τεντζογλιδης να παρουσιαστεί με τα καλύτερα όργανα, τα οποία ήταν και δυσεύρετα σε πανελλήνιο επίπεδο. Με την επιστροφή του από το Μόντρεαλ μετά από 2 εβδομάδες μαζί με τα όργανα και τα μηχανήματα, ξεκινάνε εντατικές προετοιμασίες για την συναυλία. Την προηγούμενη μέρα της συναυλίας θα πραγματοποιηθεί μια γενική πρόβα σε δωμάτιο του Hotel Filoxenia, ενώ φρόντισαν να βρουν τα απαραίτητα ηχητικά μηχανήματα, τον ηχολήπτη, καθώς και την συμμετοχή του guest τραγουδιστή Σταύρου Παππά από το κέντρο Βέτο της Καλαμάτας.
Ο κιθαρίστας του γκρουπ Νίκος Πιπέρης είχε φέρει ως βοηθό τον Μιχάλη, ντράμερ από την πρώην μπάντα του στην Αθήνα. Ο αείμνηστος Γιάννης Βάβαλης προσφέρθηκε να ζωγραφίσει το εμπνευσμένο σήμα των Europe στην κάσα των ντραμς ενώ συνολικά υπήρξε μεγάλη όρεξη για προσφορά από τον νεαρόκοσμο αλλά και μεγαλύτερους της Καλαμάτας, καθότι θα ήταν η πρώτη ροκ συναυλία με τοπικό γκρουπ στην περιοχή. Με την πολύτιμη συνεισφορά όλων έφτασε η μέρα της συναυλίας, η οποία τελέστηκε στο Βακαλοπούλειο σινεμά, ένα κυριακάτικο πρωινό του Σεπτέμβρη του 1978. Από νωρίς σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές έξω από το σινεμά, το οποίο πλημμύρισε με κόσμο, με αποτέλεσμα να γεμίσει σύντομα ασφυκτικά με θεατές ηλικίας από 15 έως και 60 ετών και άνω. Την συναυλία άνοιξε ένα συγκρότημα μονάδας (στρατού ή αεροπορίας) ερμηνεύοντας ξένο ροκ ρεπερτόριο. Κατόπιν, παρουσίασε τους Europe ο εκτελών χρέη παρουσιαστή Γιάννης Βάβαλης, προκαλώντας πανδαιμόνιο στους θεατές. Το πρόγραμμα της συναυλίας απαρτιζόταν από τα καλύτερα ροκ τραγούδια της εποχής καθώς και λίγα πρωτότυπα τραγούδια της μπάντας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα οι θεατές να παραμένουν συνέχει όρθιοι χορεύοντας. Η συναυλία αυτή έχει χαραχτεί στην μνήμη των παρευρισκομένων, οι οποίοι την ανακαλούν συχνά μέχρι και σήμερα.
Έκτοτε το συγκρότημα συνέχισε τόσο τις ζωντανές του εμφανίσεις βασιζόμενο σε διασκευές ξένων τραγουδιών όσο και στην σύνθεση νέων δικών τους κομματιών, τα οποία θα εντάξουν στο πρόγραμμά τους και παρέμειναν ενεργοί μέχρι το 1984 δίνοντας συναυλίες τόσο σε ανοιχτούς χώρους όσο και σε σινεμά (Ηλέκτρα). Με την διάλυση του γκρουπ ο Νίκος Πιπέρης θα συνεχίσει με επιτυχία την καριέρα του ως κιθαρίστας και συνθέτης στην Αθήνα, ο Γιώργος Τεντζογλίδης στράφηκε στην εμπορία δίσκων ιδρύοντας το δισκοπωλείο Melody Maker, το οποίο κατόπιν μετακόμισε στην στοά Rex. Παράλληλα εντάχθηκε στους Live Blues Band, μετά από λίγα χρόνια μετοίκησε στον Καναδά και τελικά επέστρεψε στην Καλαμάτα, χωρίς δυστυχώς να συνεχίσει την ενασχόλησή του με την μουσική. Τέλος, ο Δημήτρης Κοκκώνης ίδρυσε το 1985 από κοινού με τον Στέλιο Ρόκο το δεύτερο ροκ γκρουπ της Καλαμάτας, τους Rockos Band και συνέχισε να προσφέρει στην μουσική είτε συμμετέχοντας σε γκρουπ, είτε μέσα από τις ορχήστρες των Τάκη Λουκαρέα, Νίκου Μπιζιμή, την ορχήστρα Συντροφιά την οποία συνίδρυσε με τον Κώστα Τσόλη κ.α., με τις οποίες εργάστηκε σε κέντρα, εκδηλώσεις, πανηγύρια μέχρι και την συνταξιοδότησή του.